المر، اينها آيات كتاب الهى است؛ و آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حق
است؛ هر چند بيشتر مردم ايمان نمىآورند. (1)
خدا همان كسى است كه آسمانها را، بدون ستونهايى كه بتوانيد آنها را ببينيد،
برافراشت، سپس بر عرش قدرت قرار گرفت؛ و به تدبير جهان پرداخت)؛ و خورشيد و ماه را
مسخّر ساخت، كه هر كدام تا زمان معيّنى حركت دارند. كارها را او تدبير مىكند؛
آيات را براى شما تشريح مىنمايد؛ شايد به لقاى پروردگارتان يقين پيدا كنيد. (2)
و او كسى است كه زمين را گسترد؛ و در آن كوههاى استوار و نهرهايى قرارداد؛ و
در آن از انواع ميوهها يك جفت آفريد؛ (پرده سياه شب را بر روز مىپوشاند؛ در
اينها نشانههايى است براى گروهى كه تفكّر مىكنند. (3)
و در روى زمين، قطعات متفاوتى در كنار هم وجود دارد؛ و باغهايى از انگور و
زراعت و نخلها، و درختان ميوه گوناگون كه گاه بر يك پايه مىرويند و گاه بر دو
پايه؛ و عجب آن كه همه آنها از يك آب سيراب مىشوند! و با اين حال، بعضى از آنها
را از جهت ميوه بر ديگرى برترى مىدهيم؛ در اينها نشانههايى است براى گروهى كه
مىانديشند. (4)
و اگر ازچيزى در شگفتى فرو مىروى، عجيب گفتار آنهاست كه مىگويند: «آيا
هنگامى كه ما خاك شديم، بار ديگر زنده مىشويم و به خلقت جديدى باز مىگرديم؟!»
آنهاكسانى هستند كه به پروردگارشان كافر شدهاند؛ و غل و زنجيرها در گردنشان است؛
و آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند. (5)