فرمود: «دعاى شما پذيرفته شد. استقامت به خرج دهيد! و از راه و رسم كسانى كه نمى‌دانند، تبعيّت نكنيد.» (89)

سرانجام بنى‌اسرائيل را از دريا [رود عظيم نيل‌] عبور داديم؛ و فرعون و لشكريانش از سرِ ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند؛ تا زمانى كه غرقاب دامن او را گرفت، گفت: «ايمان آوردم كه هيچ معبودى، جز كسى كه بنى‌اسرائيل به او ايمان آورده‌اند، وجود ندارد؛ و من از مسلمين هستم.» (90)

امّا به او خطاب شد: الآن؟! در حالى كه قبلًا نافرمانى كردى، و از مفسدان بودى! (91)

ولى امروز، بدنت را از آب نجات مى‌دهيم، تا عبرتى براى آيندگان باشى. و بسيارى از مردم، از نشانه‌هاى عبرت‌انگيز ما غافلند. (92)

سپس بنى‌اسرائيل را در جايگاه خوبى منزل داديم؛ و از روزيهاى پاكيزه به آنها عطا كرديم؛ امّا آنها به نزاع برخاستند. و اختلاف نكردند، مگر بعد از آن‌كه علم و آگاهى به سراغشان آمد. پروردگار تو روز قيامت، در آنچه اختلاف مى‌كردند، ميان آنها داورى مى‌كند. (93)

و اگر در آنچه‌بر تو نازل كرده‌ايم ترديدى دارى، از كسانى كه پيش از تو كتاب آسمانى را مى‌خواندند بپرس؛ به يقين، حق از طرف پروردگارت به تو رسيده است؛ بنابراين، هرگز از ترديدكنندگان مباش! مسلّماً او ترديدى نداشت و اين درسى براى مردم بود! (94)

و هرگز از كسانى مباش كه آيات خدا را تكذيب كردند، كه از زيانكاران خواهى بود. (95)

و بدان كسانى كه فرمان پروردگار تو بر آنان تحقّق يافته، و به جرم اعمالشان، توفيق هدايت را ازآنها گرفته هرگز ايمان نمى‌آورند، (96)

هرچند تمام آيات ونشانه‌هاى‌الهى به‌آنان برسد، تا زمانى كه عذاب دردناك را ببينند! زيرا تاريكى گناه، قلبهايشان را فراگرفته است. (97)