براى كسانى كه نيكى كردند، پاداش نيك همانند عملشان و افزون بر آن خواهد بود؛ و غبار غم و ذلّت، چهره‌هايشان را نمى‌پوشاند؛ آنها اهل بهشتند، و جاودانه در آن خواهند ماند. (26)

امّا كسانى كه مرتكب گناهان شدند، جزاى بدى به مقدار آن دارند؛ و ذلّت و خوارى، چهره آنان را مى‌پوشاند؛ و هيچ نگهدارنده‌اى در برابر مجازات خدا براى آنان نيست. چهره‌هايشان آنچنان گرفته است كه گويى با پاره‌هايى از شب تاريك، صورت آنها پوشيده شده! آنها اهل دوزخند؛ و جاودانه در آن خواهند ماند. (27)

به خاطر بياوريد روزى را كه همه آنها را جمع مى‌كنيم، سپس به مشركان مى‌گوييم: «شما و معبودهايتان هر كدام در جاى خودتان باشيد» سپس آنها را براى حساب از هم جدا مى‌سازيم، و معبودهايشان به آنها مى‌گويند: «شما هرگز ما را عبادت نمى‌كرديد! (28)

همين بس كه خدا ميان ما و شما گواه باشد، كه به يقين ما از عبادت شما بى خبر بوديم.» (29)

در آن جا، هر كس عملى را كه قبلًا انجام داده است، مى‌آزمايد. و همگى به سوى خداوند يگانه كه مولا و سرپرست حقيقى آنهاست بازگردانده مى‌شوند؛ و چيزهايى را كه بدروغ همتاى خدا قرارداده بودند، از نظرشان گم و نابود مى‌شوند. (30)

بگو: «چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مى‌دهد؟ يا چه كسى مالك و خالق گوش و چشمهاست؟ و چه كسى زنده را از مرده، و مرده را از زنده بيرون مى‌آورد؟ و چه كسى امور جهان را تدبير مى‌كند؟» بزودى در پاسخ مى‌گويند: «خدا»، بگو: «پس چرا تقوا پيشه نمى‌كنيد و راه شرك مى‌پوييد)؟! (31)

اين‌گونه است خداوند، پروردگارِ حقّ شما داراى همه اين صفات)! با اين حال، بعد از حق، چه چيزى جز گمراهى وجود دارد؟! پس چرا از پرستش او روى‌گردان مى‌شويد؟!» (32)

اينچنين فرمان پروردگارت بر فاسقان مسلّم شده كه آنها پس از اين همه لجاجت و گناه)، ايمان نخواهند آورد. (33)