و اگر بخواهند تو را فريب دهند، خدا براى حمايت تو كافى است؛ او همان كسى است كه تو را، با يارى خود و مؤمنان، تأييد كرد؛ (62)

و دلهاى آنها را با هم، پيوند داد. اگر تمام آنچه را روى زمين است صرف مى‌كردى كه ميان دلهاى آنان پيوند دهى، نمى‌توانستى؛ ولى خداوند در ميان آنها پيوند ايجاد كرد. زيرا او توانا و حكيم است. (63)

اى پيامبر! خداوند و مؤمنانى كه از تو پيروى مى‌كنند، براى حمايت تو كافى است؛ فقط بر آنها تكيه كن). (64)

اى پيامبر! مؤمنان را به جنگ با دشمنان خطرناك برانگيز. هرگاه از شما بيست نفر با استقامت باشند، بر دويست نفر غلبه مى‌كنند؛ و اگر صد نفر باشند، بر هزار نفر از كسانى كه كافر شدند، پيروز مى‌گردند؛ چرا كه آنها گروهى هستند كه نمى‌فهمند. (65)

هم اكنون خداوند به شما تخفيف داد، و دانست كه در شما نوعى ضعف است؛ بنابراين، هرگاه از شما يكصد نفر با استقامت باشند، بر دويست نفر پيروز مى‌شوند؛ و اگر يكهزار نفر باشند، به خواست خدا بر دو هزار نفر غلبه خواهند كرد؛ و خدا با صابران است. (66)

هيچ پيامبرى حق ندارد اسيرانى ازدشمن بگيرد تا زمانى كه كاملًا بر آنها غلبه كند. شما متاع ناپايدار دنيا را مى‌خواهيد؛ و مايليد اسيران بيشترى بگيريد، تا با گرفتن فديه آزاد كنيد؛ ولى خداوند، سراى ديگر را براى‌شما مى‌خواهد؛ و خداوند توانا و حكيم است. (67)

اگر آنچه خداوند از قبل مقرر داشته، نبود كه بدون ابلاغ، هيچ امّتى را كيفر ندهد)، بخاطر چيزى [اسيرانى‌] كه گرفتيد، مجازات بزرگى‌به شما مى‌رسيد. (68)

از آنچه به غنيمت گرفته‌ايد، حلال و پاكيزه بخوريد؛ و از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد؛ خداوند آمرزنده و مهربان است. (69)