يهوديان گفتند: «مسيحيان هيچ موقعيتى نزد خدا ندارند»، و مسيحيان نيز گفتند: «يهوديان هيچ موقعيتى ندارند و بر باطلند)»؛ در حالى كه هر دو دسته، كتاب خدا را مى‌خوانند و بايد از اين گونه تعصبها بركنار باشند). افراد نادان ديگر، همچون مشركان نيز)، سخنى همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قيامت، درباره آنچه در آن اختلاف داشتند، ميان آنها داورى مى‌كند. (113)

كيست ستمكارتر از آن كس كه از بردن نام خدا در مساجد او جلوگيرى كرد و سعى در ويرانى آنها نمود؟! چنين كسانى نمى‌توانند، جز با ترس و وحشت، وارد اين كانونهاى عبادت شوند. بهره آنها در دنيا رسوايى است و در آخرت، عذاب عظيم الهى)! (114)

مشرق و مغرب، از آن خداست! پس به هر سو رو كنيد، رو به خدا كرده‌ايد. خداوند داراى قدرت وسيع و به همه چيز داناست. (115)

و كافران گفتند: «خداوند، فرزندى براى خود انتخاب كرده است».- منزّه است او- بلكه آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست؛ و همه در برابر او خاضعند. (116)

پديد آورنده آسمانها و زمين اوست! و هنگامى كه فرمان وجود چيزى را صادر كند، تنها مى‌گويد: «موجود باش!» و آن، چيز، بى‌درنگ موجود مى‌شود. (117)

افراد ناآگاه گفتند: «چرا خدا با ما سخن نمى گويد؟! و يا چرا نشانه‌اى براى خود ما نمى‌آيد؟!» پيشينيان آنها نيز، همين گونه سخن مى‌گفتند؛ دلها و افكارشان مشابه يكديگر است؛ ولى ما به اندازه كافى آيات و نشانه‌ها را براى اهل يقين و حقيقت جويان روشن ساخته‌ايم. (118)

ما تو را به حق، براى بشارت و بيم دادن همه مردم فرستاديم؛ و تو مسئول گمراهى دوزخيان پس از ابلاغ رسالت نيستى. (119)