(به خاطر بياوريد زمانى را كه از شدّت ناراحتى در ميدان بدر، از پروردگارتان كمك مى‌خواستيد؛ و او خواسته شما را پذيرفت و گفت): من شما را با هزار فرشته، كه پياپى فرود مى‌آيند، يارى مى‌كنم. (9)

ولى خداوند، اين را تنها براى شادى و اطمينان قلب شما قرار داد؛ و پيروزى جز از طرف خدا نيست؛ زيرا خداوند توانا و حكيم است. (10)

و يادآوريد هنگامى را كه خواب سبكى كه مايه آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت؛ و آبى از آسمان برايتان فرستاد، تا شما را با آن پاك كند؛ و پليدى شيطان را از شما بر طرف سازد؛ و دلهايتان را محكم، و گامها را با آن استوار دارد. (11)

و به ياد آر هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان وحى كرد: «من با شما هستم؛ كسانى را كه ايمان آورده‌اند، تقويت كنيد. بزودى در دلهاى كافران ترس و وحشت مى‌افكنم؛ ضربه‌ها را بر بالاتر از گردن بر سرهاى دشمنان فرودآريد؛ و همه انگشتانشان را قطع كنيد!» (12)

اين بخاطر آن است كه آنها با خدا و پيامبرش دشمنى ورزيدند؛ و هر كس با خدا و پيامبرش دشمنى كند، كيفر شديدى مى‌بيند؛ و خداوند سخت كيفر است. (13)

اين مجازات دنيا را بچشيد! و براى كافران، مجازات آتش در جهان ديگر خواهد بود. (14)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى كه با كافران در ميدان نبرد رو به رو شويد، به آنها پشت نكنيد و فرار ننماييد). (15)

و هر كس در آن هنگام به آنها پشت كند به غضب خدا گرفتار خواهد شد؛ و جايگاه او جهنّم است، و چه بد جايگاهى است! مگر آنكه هدفش از كناره‌گيرى، تجديد نيرو براى حمله مجدد و يا پيوستن به گروهى از مجاهدان باشد. (16)