گفتند: «پروردگارا! ما به خويشتن ستم كرديم؛ و اگر ما را نبخشى و بر ما رحم نكنى، به يقين از زيانكاران خواهيم بود.» (23)

فرمود: « (از مقام خويش، فرود آييد، در حالى‌كه بعضى از شما نسبت به بعض ديگر، دشمن خواهيد بود. شيطان دشمن شماست، و شما دشمن او. و براى شما در زمين، تا زمان معيّنى محل اقامت و وسيله بهره بردارى خواهد بود.» (24)

فرمود: «در آن [زمين‌] زنده مى‌شويد؛ و در آن مى‌ميريد؛ و در رستاخيز شما را از آن بيرون مى‌آورند.» (25)

اى فرزندان آدم! لباسى براى شما آفريديم كه اندام شمارا مى‌پوشاند و مايه زينت شماست؛ امّا جامه پرهيزگارى بهتر است. اينها همه از آيات خداست، تا متذكّر نعمتهاى او شوند. (26)

اى فرزندان آدم! شيطان شما را نفريبد، آن گونه كه پدر و مادر شما را از بهشت بيرون كرد، و لباسشان را از تنشان بيرون ساخت‌تا عورتشان را به آنها نشان دهد. چه اين‌كه او و طايفه‌اش شما را مى‌بينند از جايى كه شما آنها را نمى‌بينيد؛ امّا بدانيد ما شياطين را اولياى كسانى قرار داديم كه ايمان نمى‌آورند. (27)

و هنگامى كه كار زشتى انجام مى‌دهند مى‌گويند: «پدران خود را بر اين عمل يافتيم؛ و خداوند ما را به آن فرمان داده است.» بگو: «خداوند هرگز به كار زشت فرمان نمى‌دهد. آيا چيزى به خدا نسبت مى‌دهيد كه نمى‌دانيد؟!» (28)

بگو: «پروردگارم امر به عدالت كرده است؛ و روى خويش را در هر مسجد و به هنگام عبادت به سوى او كنيد؛ و او را بخوانيد، و دين خود را براى او خالص كنيد. (و بدانيد همان‌گونه كه در آغاز شما را آفريد، بار ديگر در رستاخيز باز مى‌گرديد». (29)

جمعى را هدايت كرده؛ و جمعى كه شايستگى نداشته‌اند، گمراهى بر آنها مسلّم شده است. آنها كسانى هستند كه شياطين را به جاى خداوند، اولياى خود انتخاب كردند؛ و گمان مى‌كنند هدايت يافته‌اند. (30)