چرا از آنچه نام خدا بر آن برده شده نمىخوريد؟! در حالى كه خداوند آنچه را بر
شما حرام بوده، بيان كرده است! مگراينكه ناچار باشيد؛ كه در اين صورت، خوردن از
گوشت آن حيوانات جايز است. و بسيارى از مردم، بخاطر هوا و هوس و نادانى، ديگران را
گمراه مىسازند؛ و پروردگارت، تجاوزكاران را بهتر مىشناسد. (119)
گناهان آشكار و پنهان را رها كنيد. زيرا كسانى كه گناه مىكنند، بزودى در
برابر آنچه مرتكب مىشدند، مجازات خواهند شد. (120)
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده، نخوريد كه اين كار گناه است؛ و شياطين به
دوستان خود مطالبى مخفيانه القا مىكنند، تا با شما به مجادله برخيزند؛ اگر ازآنها
اطاعت كنيد، شما هم مشرك خواهيد بود. (121)
آيا كسى كه مرده بود، سپس او را زنده كرديم، [كافر بود و ايمان آورد] و نورى
برايش قرار داديم كه با آن در ميان مردم راه برود، همانند كسى است كه در
تاريكىهاست و از آن خارج نمىشود؟! اين گونه براى كافران، آنچه كه از اعمال زشت
انجام مىدادند، تزيين شده و زيبا جلوه كرده است. (122)
و نيز اينگونه در هر شهر و آبادى، بزرگان گنهكارى قرار داديم؛ و همه گونه
قدرت در اختيارشان گذارديم؛ و سرانجام كارشان اين شد كه به مكر و فريب مردم
پرداختند؛ ولى اينگونه افراد تنها خودشان را فريب مىدهند و نمىفهمند. (123)
و هنگامى كه آيهاى براى آنها بيايد، مىگويند: «ما هرگز ايمان نمىآوريم، مگر
اينكه همانند چيزى كه به پيامبران خدا داده شده، به ما داده شود.» خداوند آگاهتر
است كه رسالت خويش را در كجا و به عهده چه كسى قرار دهد. بزودى كسانى كه مرتكب
گناه شدند، و مردم را از راه حق منحرف ساختند، در برابر مكر و فريب و نيرنگى كه
مىكردند، گرفتار حقارت در پيشگاه خدا، و عذاب شديد خواهند شد. (124)