و هنگامى كه از طرف خداوند، كتابى براى آنها آمد كه هماهنگ با نشانه‌هايى بود كه با خود داشتند، و پيش از اين، به خود نويد آمدن اين كتاب و پيروزى بر كافران را مى‌دادند، با اين همه، هنگامى كه اين كتاب، و پيامبرى را كه شناخته بودند نزد آنها آمد، به او كافر شدند؛ پس لعنت خدا بركافران باد! (89)

آنها در مقابل بهاى بدى، خود را فروختند؛ كه به آياتى كه خدا فرستاده بود، كافر شدند. و از روى حسادت گفتند: چرا خداوند به فضل خويش، بر هر كس از بندگانش بخواهد، آيات خود را نازل مى‌كند؟! از اين رو به خشمى بعد از خشمى از سوى خدا گرفتار شدند. و براى كافران مجازاتى خواركننده است. (90)

و هنگامى كه به آنها گفته شود: «به آنچه خداوند نازل فرموده، ايمان بياوريد!» مى‌گويند: «ما به چيزى ايمان مى‌آوريم كه بر خود ما نازل شده است.» و به غير آن، كافر مى‌شوند؛ در حالى كه حق است؛ و با نشانه‌هايى كه بر آنها نازل شده، هماهنگ مى‌باشد. بگو: «اگر راست مى‌گوييد، و به آياتى‌كه بر خودتان نازل شده ايمان داريد، پس چرا پيامبران خدا را پيش از اين، به قتل مى‌رسانديد؟!» (91)

و نيز موسى آن همه دلايل روشن براى شما آورد، وشما پس از غيبت او، گوساله را براى پرستش انتخاب كرديد؛ در حالى كه ستمكار بوديد. (92)

و به ياد آوريد زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم؛ و كوه طور را بر فرازتان برافراشتيم؛ و گفتيم: «آنچه را از آيات و فرمان‌ها به شما داده‌ايم با قدرت بگيريد، و بشنويد و اطاعت كنيد).» آنها گفتند: «شنيديم؛ ولى مخالفت كرديم.» و دلهاى آنها، بر اثر كفرشان، با محبّت گوساله آميخته شد. بگو: «ايمان شما، چه فرمان بدى به شما مى‌دهد، اگر ايمان داريد!» (93)