(آنها پشيمان نيستند بلكه آنچه از اعمال و نيات كه قبلًا پنهان مى‌كردند، در برابر آنها آشكار شده و به وحشت افتاده‌اند). و اگر بازگردند، به آنچه كه از آن نهى شده بودند باز مى‌گردند؛ و آنها دروغگويانند. (28)

آنها گفتند: «غير از اين زندگى دنياى ما چيزى در كار نيست؛ و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد.» (29)

اگر آنها را به هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان ايستاده‌اند، ببينى! او به آنها مى‌گويد: «آيا اين حق نيست؟!» مى‌گويند: «آرى، قسم به پروردگارمان حق است)» مى‌گويد: «پس مجازات را بچشيد به سزاى آنچه انكار مى‌كرديد!» (30)

كسانى كه لقاى پروردگار را تكذيب كردند، مسلّماً زيان ديدند؛ تا هنگامى كه ناگهان قيامت به سراغشان بيايد؛ مى‌گويند: «اى افسوس بر ما كه درباره آن، كوتاهى كرديم!» و آنها بار سنگين گناهانشان را بر دوش مى‌كشند آگاه باشيد؛ چه بد بارى بر دوش خواهند داشت! (31)

زندگى دنيا، جز بازى و سرگرمى نيست؛ و سراى آخرت، براى آنها كه پرهيزگارند، بهتر است. آيا نمى‌انديشيد؟! (32)

به يقين مى‌دانيم كه گفتار آنها، تو را غمگين مى‌كند؛ ولى غم مخور؛ و بدان كه آنها تو را تكذيب نمى‌كنند؛ بلكه ستمكاران، آيات خدا را انكار مى‌نمايند. (33)

به يقين پيش ازتو نيز پيامبرانى تكذيب شدند؛ و در برابر تكذيبها، صبر و استقامت كردند؛ و در اين راه، آزار ديدند، تا هنگامى كه يارى ما به آنها رسيد. و هيچ چيز سنّت‌هاى خدا را تغيير نمى‌دهد؛ و به يقين اخبار پيامبران به تو رسيده است. (34)

و اگر اعراض كردن آنها بر تو سنگين است، چنانچه بتوانى نقبى در زمين بزنى، يا نردبانى به آسمان بگذارى و اعماق زمين و آسمانها را جستجو كنى، چنين كن تا آيه و نشانه ديگرى براى آنها بياورى! امّا اگر خدا بخواهد، آنها را به اجبار بر هدايت جمع خواهد كرد. ولى هدايت اجبارى، چه سودى دارد؟ پس هرگز از جاهلان مباش. (35)