صيد دريايى و طعام آن براى شما و كاروانيان حلال است؛ تا در حال احرام نيز از آن بهره‌مند شويد؛ ولى تا زمانى كه محرم هستيد، شكار صحرايى براى شما حرام است؛ و از نافرمانى خدايى كه به سوى او محشور مى‌شويد، بپرهيزيد! (96)

خداوند، كعبه- بيت الحرام- را وسيله‌اى براى استوارى و سامان بخشيدن به كار مردم قرار داده؛ و همچنين ماه حرام، و قربانيهاى بى‌نشان، و قربانيهاى نشاندار را؛ اين گونه احكام بخاطر آن است كه بدانيد خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، مى‌داند؛ و بدانيد خدا بر هر چيزى داناست. (97)

بدانيد خدا داراى مجازات شديد، و در عين حال آمرزنده و مهربان است. (98)

پيامبر وظيفه‌اى جز رساندن پيام الهى ندارد؛ و مسؤول اعمال شما نيست). و خداوند آنچه را آشكار مى‌كنيد، و آنچه را پنهان مى‌داريد مى‌داند. (99)

بگو: « (هيچ گاه ناپاك و پاك مساوى نيستند؛ هر چند فزونى ناپاكها، تو را به شگفتى اندازد. از مخالفت خدا بپرهيزيد اى صاحبان خرد، تا رستگار شويد.» (100)

اى كسانى كه‌ايمان آورده‌ايد! از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد، شما را در رنج مى‌افكند، سؤال نكنيد؛ و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سؤال كنيد، براى شما آشكار مى‌شود؛ خداوند آنها را براى سهولت ناديده گرفته است. و خداوند، آمرزنده و داراى حلم است. (101)

جمعى از پيشينيان شما، از چنان امورى سؤال كردند؛ و سپس با آن به مخالفت برخاستند. ممكن است شما هم چنين سرنوشتى پيدا كنيد). (102)

خداوند هيچ‌گونه «بحيره» و «سائبه» و «وصيله» و «حام» قرار نداده است [اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلى كه در زمان جاهليّت، استفاده از آنها را به عللى حرام مى‌دانستند؛ و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد.] ولى كسانى كه كافر شدند، بر خدا دروغ مى‌بندند؛ و بيشتر آنها درك نمى‌كنند. (103)