بگو: «اى اهل كتاب! در دين خود، غلّو و زياده‌روى نكنيد؛ و غير از حق نگوييد؛ و از هوسهاى گروهى كه پيشتر گمراه شدندو بسيارى را گمراه كردند و از راه راست منحرف گشتند، پيروى ننماييد.» (77)

كافران بنى‌اسرائيل، بر زبان داود و عيسى بن مريم، لعن و نفرين شدند. اين بخاطر آن بود كه نافرمانى كرده، و تجاوز مى‌نمودند. (78)

آنها از اعمال زشتى كه انجام مى‌دادند، يكديگر را نهى نمى‌كردند؛ چه بدكارى انجام مى‌دادند! (79)

بسيارى از آنها را مى‌بينى كه كافران و بت‌پرستان را دوست و تكيه گاه خود قرار مى‌دهند نفس سركش آنها، چه بد اعمالى از پيش براى قيامت آنها فرستاد، كه نتيجه آن، خشم خداوند بود؛ و در عذاب الهى جاودانه خواهند ماند. (80)

و اگر به خدا و پيامبر و آنچه بر او نازل شده، ايمان مى‌آوردند، هرگز آنان [كافران‌] را به دوستى انتخاب نمى‌كردند؛ ولى بسيارى از آنها فاسقند. (81)

به يقين از ميان مردم، يهود و مشركان را سرسخت‌ترين دشمن نسبت به مؤمنان خواهى يافت؛ و بيشترين دوستى و محبت نسبت به مؤمنان را در كسانى مى‌يابى كه مى‌گويند: «ما نصارا هستيم»؛ اين بخاطر آن است كه بعضى از آنها عالمانى روحانى يا تارك دنيا هستند؛ و آنها در برابر حق تكبّر نمى‌ورزند. (82)