و اگر اهل كتاب ايمان مى‌آوردند و تقوا پيشه مى‌كردند، گناهان آنها را مى‌بخشيديم؛ و آنها را در باغهاى پرنعمت بهشت، وارد مى‌ساختيم. (65)

و اگر آنان، تورات و انجيل و آنچه را از سوى پروردگارشان بر آنها نازل شده [قرآن‌] برپا مى‌داشتند، از آسمان و زمين، روزى مى‌خوردند؛ جمعى از آنها، معتدل و ميانه‌رو هستند؛ ولى بيشتر آنها اعمالشان بد است. (66)

اى پيامبر! آنچه از طرف پروردگارت برتو نازل شده است، به طور كامل به مردم ابلاغ كن؛ و اگر چنين نكنى، رسالت او را انجام نداده‌اى. خداوند تو را از خطرات احتمالى مردم، حفظ مى‌كند؛ و خداوند، گروه كافران لجوج را هدايت نمى‌كند. (67)

بگو: «اى اهل كتاب! شما هيچ جايگاهى نزد خداوند نداريد، مگر اين‌كه تورات و انجيل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا داريد.» ولى به يقين آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده، نه تنها مايه بيدارى آنها نمى‌گردد، بلكه بر طغيان و كفر بسيارى از آنها مى‌افزايد. بنابراين، از اين مخالفت و انحراف گروه كافران غمگين مباش. (68)

كسانى كه به پيامبر اسلام ايمان آوردند، و كسانى كه به آيين يهود گرويدند و صابئان [پيروان يحيى‌] و نصارى، هر كدام كه به خداوند يگانه و روز بازپسين، ايمان بياورند، و كارهاى شايسته انجام دهند، نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگين مى‌شوند. (69)

ما از بنى‌اسرائيل پيمان گرفتيم؛ و پيامبرانى به سوى آنها فرستاديم؛ ولى هر زمان پيامبرى چيزى بر خلاف هواى نفس آنها مى‌آورد، عده‌اى را تكذيب مى‌كردند؛ و عدّه‌اى را مى‌كشتند. (70)