هنگامى كه مردم را به نماز فرا مى‌خوانيد، آن را به مسخره و بازى مى‌گيرند؛ اين بخاطر آن است كه آنها گروهى نابخردند. (58)

بگو: «اى اهل كتاب! آيا بر ما خرده مى‌گيريد؟! مگر جز اين است كه ما به خداوند يگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پيش از اين نازل گرديده، ايمان آورده‌ايم، در حالى كه بيشتر شما، از راه حق، خارج شده‌ايد». (59)

بگو: «آيا شما را از جايگاه و كيفرى كه نزد خدا بدتر از اين است، با خبر كنم؟ كسانى كه خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته، و مورد خشم قرار داده، و بعضى از آنها را به صورت ميمون‌ها و خوك‌ها قرار داده؛ و دربندگى طاغوت در آمده‌اند؛ موقعيّت و جايگاه آنها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراهترند». (60)

هنگامى كه نزد شما مى‌آيند، مى‌گويند: «ايمان آورده‌ايم.» امّا با كفر وارد شده‌اند، و با كفر خارج شده‌اند؛ و خداوند، از آنچه كتمان مى‌كردند، آگاهتر است. (61)

بسيارى از آنان را مى‌بينى كه در گناه و تعدّى، و خوردن مال حرام، شتاب مى‌كنند. چه بد و ناپسند است كارى كه انجام مى‌دادند. (62)

چرا دانشمندان و علما ى يهود و نصارا)، آنها را از سخنان گناه‌آميز و خوردن مال حرام، نهى نمى‌كنند؟! چه بد و ناپسند است عملى كه انجام مى‌دادند! (63)

و يهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهايشان بسته باد! و بخاطر آنچه گفتند، از رحمت الهى دور شوند! بلكه هر دو دست قدرت او، گشاده است؛ هرگونه بخواهد، مى‌بخشد. ولى اين آيات، كه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغيان و كفر بسيارى از آنها مى‌افزايد. وما در ميان آنها تا روز قيامت عداوت ودشمنى افكنديم. هر زمان آتش جنگى در برابر شما افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و آنها براى فساد در زمين، تلاش مى‌كنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد. (64)