و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، آنان اهل دوزخند (10)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! نعمت خدا را بر خويشتن، به ياد آوريد؛ آن زمان كه گروهى از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوى شما دراز كنند و شما را از ميان بردارند)، امّا خدا دستشان را از شما كوتاه كرد. از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد. و مؤمنان بايد تنها بر خدا توكّل كنند. (11)

خدا از بنى‌اسرائيل پيمان گرفت. و از آنها، دوازده نقيب [سرپرست‌] برانگيختيم. و خداوند به آنها گفت: «من با شما هستم؛ اگر نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و به پيامبران من ايمان بياوريد و آنها را يارى كنيد، و به خدا قرض نيكويى دهيد و به نيازمندان كمك كنيد)، گناهان شما را مى‌بخشم و شما را در باغهاى بهشتى، كه نهرها از پاى درختانش جارى است، وارد مى‌كنم. امّا هر كس از شما بعد از اين كافر شود، از راه راست منحرف شده است.» (12)

ولى بخاطر پيمان شكنى آنها، از رحمت خويش دورشان ساختيم؛ و دلهاى آنان را سخت و پر قساوت نموديم؛ آنها كلمات الهى را از موردش تحريف مى‌كنند؛ و بخشى از آنچه را به آنها گوشزد شده بود، فراموش كردند؛ و پيوسته از خيانتى تازه از آنها آگاه مى‌شوى، مگر عده كمى از آنان؛ ولى از آنها درگذر و صرف نظر كن، كه خداوند نيكوكاران را دوست مى‌دارد. (13)