(ولى بخاطر پيمان شكنى آنها، و انكار آيات خدا، و كشتن پيامبران به ناحق، و اين‌كه از روى استهزا مى‌گفتند: «دلهاى ما، در غلاف است و سخنان پيامبر را درك نمى‌كنيم.» رانده درگاه خدا شدند. آرى، خداوند به سبب كفرشان، بر دلهاى آنها مهر زده؛ كه جز عدّه كمى كه راه حق مى‌پويند ايمان نمى‌آورند. (155)

و نيز بخاطر كفرشان، و تهمت بزرگى كه بر مريم زدند؛ (156)

و اينكه گفتند: «ما، مسيح- عيسى بن مريم-، پيامبر خدا را كشتيم.» در حالى كه نه او را كشتند، و نه بردار كردند؛ بلكه امر بر آنها مشتبه شد. و كسانى كه در مورد قتل او اختلاف كردند، نسبت به آن در شك هستند و به هيچ صورت علم به آن ندارند و تنها از پندارهاى بى اساس پيروى مى‌كنند؛ و به يقين او را نكشتند؛ (157)

بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است. (158)

و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر اين‌كه پيش از مرگش به او [حضرت مسيح‌] ايمان مى‌آورد؛ و روز قيامت، عليه آنها گواه خواهد بود. (159)

بخاطر ظلمى كه از يهود صادر شد، و نيز بخاطر بازداشتن فراوان آنها از راه خدا، بخشى از چيزها و خوراكى‌هاى پاكيزه را كه براى آنها حلال شده بود، بر آنان حرام كرديم. (160)

و همچنين بخاطر ربا گرفتن، در حالى كه از آن نهى شده بودند؛ و خوردن اموال مردم بباطل؛ و براى كافران آنها، عذاب دردناكى آماده كرده‌ايم. (161)

ولى راسخان در علم از آنها، و مؤمنان از امّت اسلام، به تمام آنچه برتو نازل شده، و آنچه پيش از تو نازل گرديده، ايمان مى‌آورند. همچنين نمازگزاران و زكات‌دهندگان و ايمان‌آورندگان به خدا و روز بازپسين، بزودى به همه آنان پاداش عظيمى خواهيم داد. (162)