اى كسانى كه ايمان آوردهايد! همواره و هميشه قيام به عدالت كنيد. براى خدا
گواهى دهيد، اگر چه به زيان شما، يا پدر و مادر و نزديكانتان بوده باشد! چرا كه
اگر او [كسى كه گواهى شما به زيان اوست] غنى يا فقير باشد، خداوند سزاوارتر است
كه از آنان حمايت كند. بنابراين، از هوا و هوس پيروى نكنيد؛ كه منحرف خواهيد شد. و
اگر حق را تحريف كنيد، و يا از اظهار آن، اعراض نماييد، خداوند به آنچه انجام
مىدهيد، آگاه است (135)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد! به خدا و پيامبرش، و كتابى كه بر او نازل كرده،
و كتب آسمانى كه پيش از آن فرستاده است، ايمان واقعى بياوريد. كسى كه خدا و
فرشتگان او و كتابها و پيامبرانش و روز واپسين را انكار كند، در گمراهى دورى
افتاده است. (136)
كسانى كه ايمان آوردند، سپس كافر شدند، و باز هم ايمان آوردند، و ديگر بار
كافر شدند، سپس بر كفر خود افزودند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد، و آنها را به
راه راست هدايت نخواهد كرد. (137)
به منافقان بشارت ده كهمجازات دردناكى در انتظار آنهاست! (138)
همان كسانى كه كافران را به جاى مؤمنان، دوست خود انتخاب مىكنند. آيا عزّت و
سربلندى را نزد آنان مىجويند با اينكه همه عزّتها از آن خداست؟! (139)
و خداوند اين حكم را در كتابش بر شما نازل كرده كه هر گاه بشنويد افرادى آيات
خدا را انكار و استهزا مىكنند، با آنها ننشينيد تا به سخن ديگرى بپردازند؛ وگرنه،
شما هم مثل آنان خواهيد بود. خداوند، همه منافقان و كافران را در دوزخ جمع مىكند.
(140)