كسانى كه به پيامبر اسلام ايمان آوردند، و كسانى كه به آيين يهود گرويدند و نصارى و صابئان [پيروان يحيى‌] هركدام كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده، و كارى شايسته انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلّم است؛ و نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگين مى‌شوند. (62)

و به ياد آوريد زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم؛ و كوه طور را به فرازتان برافراشتيم؛ و گفتيم: «آنچه را از آيات و فرمان‌ها به شما داده‌ايم، با قدرت بگيريد؛ و آنچه را در آن است به ياد داشته باشيد و به آن عمل كنيد)؛ تا پرهيزگار شويد». (63)

سپس شما پس از اين، رويگردان شديد؛ و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، از زيانكاران بوديد. (64)

به طور قطع از حال كسانى از شما، كه در روز شنبه نافرمانى و گناه كردند، آگاه شده‌ايد؛ ما به آنها گفتيم: «به صورت بوزينه‌هايى طرد شده درآييد!» (65)

ما اين مجازات را درس عبرتى براى مردم آن زمان و نسلهاى بعد از آنان، و اندرزى براى پرهيزگاران قرار داديم. (66)

و به ياد آوريد هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: «خداوند به شما دستور مى‌دهد گاوى را ذبح كنيد و قطعه‌اى از آن را به بدن مقتول بزنيد، تا زنده شود و قاتل را معرفى كند.)» گفتند: «آيا ما را مسخره مى‌كنى؟» گفت: «به خدا پناه مى‌برم از اين‌كه از جاهلان باشم!» (67)

گفتند: «از پروردگارت بخواه كه براى ما روشن كند اين گاو چگونه گاوى بايد باشد؟» گفت: او مى‌فرمايد: «گاوى كه نه پير و از كارافتاده باشد، و نه بكر و جوان؛ بلكه ميان اين دو باشد. آنچه به شما دستور داده شده، هر چه زودتر انجام دهيد.» (68)

گفتند: «از پروردگار خود بخواه كه براى ما روشن سازد رنگ آن چگونه باشد؟» گفت: او مى‌فرمايد: «گاوى باشد زرد يكدست، كه بينندگان را شاد و مسرور سازد.» (69)