آورد و بر او ثنا گفت و موعظه كرد و پند و اندرز داد؛ سپس فرمود: «اما بعد اى مردم من بشرى هستم و نزديك است فرستاده پروردگارم بيايد و دعوت او را اجابت كنم و من در ميان شما دو چيز گرانمايه به يادگار مى‌گذارم نخست كتاب خدا؛ كه در آن هدايت و نور است، پس كتاب خدا را بگيريد، و به آن تمسك جوئيد- پيامبر صلى الله عليه و آله تشويق و ترغيب فراوانى درباره قرآن كرد- سپس فرمود: و اهل بيتم را به شما توصيه مى‌كنم كه خدا را درباره اهل بيتم فراموش نكنيد، به شما توصيه مى‌كنم كه خدا را در باره اهل بيتم فراموش نكنيد، به شما توصيه مى‌كنم كه خدا را درباره اهلبيتم فراموش نكنيد (اشاره به اينكه مسئوليت الهى خود را در مورد اهلبيت عليهم السلام فراموش نكنيد)».

قرار دادن اهل بيت عليهم السلام در كنار قرآن، به عنوان دو چيز گرانمايه، و سه بار تأكيد كردن بر يادآوردن مسئوليت الهى در مورد آنان، نشان مى‌دهد كه اين امر، با سرنوشت مسلمين و هدايت آن‌ها و حفظ اصول اسلام، پيوند و ارتباط داشته و دارد، و گرنه در كنار هم قرار نمى‌گرفت.

2- در همان كتاب از همان راوى روايت ديگرى با كمى تفاوت نقل مى‌كند. [1]

جالب اينكه در ذيل اين حديث هنگامى كه از زيد بن ارقم سؤال مى‌شود كه آيا منظور از اهل بيت عليهم السلام او همسران او هستند؟ مى‌گويد: نه، منظور از اهل بيت، عليهم السلام اهل و بستگان نسبى او هستند كه صدقه بر آنها حرام شده است.

3- در كتاب معروف سنن ترمذى كه به صحيح ترمذى نيز معروف است، در بحث مناقب اهل بيت عليهم السلام از قول جابربن عبداللَّه مى‌خوانيم كه مى‌گويد: «رسول خدا صلى الله عليه و آله را هنگام حج روز عرفه ديدم كه بر شتر مخصوص خود سوار بود و خطبه مى‌خواند،

[1]. همان مدرك، صفحه 1874.