قرآن در سومين آيه به دنبال ماجراى صلح حديبيه و پيشگويى عمرة القضاء و فتح
خيبر، خبر از فتوحات فراوان ديگرى همراه با غنائم بسيار در آيات ديگر مىدهد و
مىفرمايد: «خداوند غنايم فراوانى به شما وعده داده بود كه آنها را به دست مى
آوريد، ولى اين يكى (غنايم خيبر) را زودتر براى شما فراهم ساخت؛ و دست تعدّى مردم
(دشمنان) را از شما بازداشت تا نشانهاى براى مؤمنان باشد و شما را به راه راست
هدايت كند.»: وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً
تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَذِهِ وَكَفَّ أَيْدِىَ النَّاسِ عَنْكُمْ
وَلِتَكُونَ آيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطاً مُّسْتَقِيماً سپس مىافزايد: «و نيز غنايم و فتوحات ديگرى (نصيبتان مى
كند) كه شما توانايى (به دست آوردن) آن را نداريد، ولى قدرت خدا به آن احاطه دارد؛
و خداوند برهمه چيز توانا است»: وَأُخْرَى
لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى
كُلِّ شَىْءٍ قَدِيراً.
در اين آيات، خبر از دو پيروزى بر دشمنان توأم با غنائم فراوان داده شده است؛
يكى در كوتاه مدّت و ديگرى در دراز مدّت، غنائم و فتوحاتى كه هرگز مسلمانان به حسب
ظاهر، توانايى بر آن را نداشتهاند اما به قدرت كامله الهى در اختيار آنان قرار
گرفت.
در اين كه اين اشاره به كدام قسمت از غنائم و فتوحات است، در ميان مفسّران
گفتگو است؛ بسيارى گفتهاند: منظور از غنائمى كه در كوتاه مدّت، نصيب مسلمين
مىشود همان غنائم خيبر است، هر چند بعضى احتمال دادهاند