الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِى الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِّنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ‌: «خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه در امر دين با شما پيكار نكردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهى نمى كند؛ چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست دارد.» [1]

سسپس مى‌افزايد: إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِى الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِّنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ‌: «خداوند شما را تنها از دوستى و رابطه با كسانى نهى مى كند كه در امر دين با شما پيكار كردند و شما را از خانه هايتان بيرون راندند و (كسانى كه) به بيرون راندن شما كمك كردند و هر كس با آنان رابطه دوستى داشته باشد ستمكار است» [2].

دوم: تقويت پيوندهاى اجتماعى‌

اجتماع بشرى كه منشأ همه پيشرفت‌ها و موفقيت‌هاى علمى و اجتماعى است در صورتى مى‌تواند، به هدف مطلوب خود برسد كه محكم‌ترين پيوند را داشته باشد وگرنه تبديل به جهنّم سوزانى مى‌شود، كه زحمات و مشكلات اجتماع را دارد، بى آن‌كه از بركات آن بهره‌مند گردد.

كتاب خدا از يك سو و بر وحدت عمومى جهان بشريت به عنوان اعضاى يك خانواده و برادرانى كه از يك پدر و مادر متولد شده‌اند تأكيد مى‌كند. (چنانكه‌

[1]. سوره ممتحنه، آيه 8.

[2]. سوره ممتحنه، آيه 9.