چنان با سرعت مى‌گذرد كه مايه حيرت است، و تنها به دو سه خطر تفسير تحت اللفظى قناعت كرده و مى‌گذرد! چرا يك دانشمند اين‌گونه گرفتار تعصب شود، و با آن استعداد فوق العاده و احاطه علمى درهاى حقيقت را به روى خود ببندد؟!

3- نكته ديگر اين‌كه: در احاديث فراوانى كه بعضى از آنها در بالا اشاره شد آمده است كه: پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بعد از نزول اين آيه مدت چهل روز، يا شش ماه، يا هشت ماه، يا بيشتر، هنگام نماز صبح يا تمام نمازها به هنگامى كه از كنار خانه فاطمه زهرا عليها السلام مى‌گذشت صدا مى‌زد: الصَّلَاةُ يا اهْلَ الْبَيْتِ! انَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمِ الرِجسَ اهْلَ الْبَيتِ وَ يُطَهِّرَكُم تَطْهِيراً: «بشتابيد به سوى نماز اى اهل‌بيت! خدا مى‌خواهد رجس و پليدى را از شما اهلبيت دور كند، و شما را پاك و پاكيزه سازد» و در بعضى دارد كه مى‌فرمود: السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ اهْلَ البَيتِ انَّمَا يُرِيْدُ اللَّهُ ... [1]

اختلافى كه در اين روايات از نظر مدت ديده مى‌شود هيچ مشكلى ايجاد نمى‌كند زيرا ممكن است «انس» مدت شش ماه ناظر اين صحنه بوده، ابو سعيد مدت هشت ماه، و ديگرى كمتر يا بيشتر، در واقع هر كدام مدتى را كه خودشان شاهد و ناظر آن بوده‌اند، بيان كرده‌اند بى‌آن‌كه بيش از آن را نفى كنند.

ولى به هر حال اين روايت دليل بسيار روشنى است براين‌كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مى‌خواسته اين نكته را به همه مسلمانان مكرر گوشزد كند كه اهل‌بيت من در اين آيه تنها اين خانواده‌اند، نه غير آنها.

و اگر تنها بر اين چند نفر از خاندانش عبا مى‌افكند و آنها را به اين وسيله مشخص و معين مى‌كند، و ديگران حتى همسرانش را از ورود زير عبا باز مى‌دارد مى‌خواهد دقيقا روشن سازد كه اين آيه چه كسانى را شامل مى‌شود؟ (يعنى تنها اصحاب كسا را).

[1]. اين حديث در «شواهد التنزيل»، جلد 2، صفحه 11 از «انس بن مالك» نقل شده و در همان كتاب، جلد 2، صفحه 28 و 29 از «ابو سعيد خدرى» و در «درالمنثور» ذيل همين آيه از «ابن عباس» و ابوالحمراء» نيز آمده است.