2- پروردگارا! در ميان آنها پيامبرى از خودشان مبعوث كن، تا آيات تو را بر آنها بخواند، و آنها را كتاب و حكمت بياموزد و پاكيزه كند، زيرا تو توانا و حكيمى (و بر اين كار قادرى).

3- همان‌گونه (كه با تغيير قبله نعمت خود را بر شما كامل كرديم) رسولى در ميان شما از نوع خودتان فرستاديم تا آيات ما را بر شما بخواند، و شما را تزكيه كند، و كتاب و حكمت بياموزد و آنچه نمى‌دانستيد به شما ياد دهد.

4- ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم، و با آنها كتاب (آسمانى) و ميزان (شناسايى حق و قوانين عادلانه) نازل كرديم، تا مردم قيام به عدالت كنند.

5- آنها كه از فرستاده (خدا) پيامبر «امى» پيروى مى‌كنند كسى كه صفاتش را در تورات و انجيلى كه نزدشان است، مى‌يابند و آنها را به معروف دستور مى‌دهد و از منكر باز مى‌دارد پاكيزه‌ها را براى آنها حلال مى‌شمرد، ناپاك‌ها را تحريم مى‌كند، و بارهاى سنگين و زنجيرهايى را كه بر آنها بود (از دوش و گردنش) بر مى‌دارد ... آنان رستگارانند.

6- اين كتابى است كه بر تو نازل كرديم تا مردم را از تاريكى‌هاى (شرك و ظلم و طغيان) به سوى روشنايى (ايمان و عدل و صلح) به فرمان پروردگارشان درآورد، به سوى راه خداوند عزيز و حميد.

7- ما پيامبران را جز براى «بشارت» و «بيم» نمى‌فرستيم آنها كه ايمان مى‌آورند (و خويشتن را) اصلاح كنند نه ترسى دارند و نه غمگين مى‌شوند.

8- پيامبرانى كه بشارت دهنده و بيم دهنده بودند، تا براى مردم بعد از اين پيامبران بر خدا حجتى باقى نماند (و بر همه اتمام حجت شود).

9- مردم (در آغاز) يك دسته بيشتر نبودند (و تضادّى در ميان‌