(قمر- 1)

3- فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتى السَّماءُ بِدُخانٍ مُبينٍ‌

(دخان- 10)

ترجمه:

1- آيا آنها جز اين انتظارى دارند كه قيامت ناگهان برپا شود (آن‌گاه ايمان آورند) در حالى كه هم اكنون نشانه‌هاى آن آمده است.

2- قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت.

3- منتظر روزى باش كه آسمان دود آشكارى پديد آورد.

تفسير و جمع‌بندى‌

نشانه‌هاى قيامت نمايان شده!

در نخستين آيه از آيات مورد بحث، اشاره سربسته‌اى به مسأله «اشراط الساعة» شده است، بى‌آن‌كه مصداق آن را بيان مى‌كند، مى‌فرمايد: «آيا آنها (افراد بى‌ايمان و استهزا كننده) جز اين انتظارى دارند كه قيامت ناگهان برپا شود آن‌گاه ايمان بياورند، در حالى كه هم اكنون نشانه‌هاى آن آمده است»! فَهَلْ يَنْظُرُون الَّا السّاعَةَ انْ تَأْتِيَهُمْ بِغَتَةً فَقَدْ جاءَ اشْراطُها

اما در آن موقع كه قيامت برپا شود ديگر توجه و ايمان آنها سودى نخواهد داشت‌ فَانَّى لَهُمْ اذا جائَتْهُمْ ذِكراهُمْ‌

همان گونه كه قبلًا اشاره شد، «اشراط» جمع شَرَط به معناى علامت است، بنابراين «اشراط السّاعه» به معناى نشانه‌هاى قيامت مى‌باشد، اما در اين كه منظور از تحقق اين نشانه‌ها كه آيه فوق اجمالًا از آن خبر مى‌دهد چيست؟ در ميان مفسّران گفتگوست.

غالب مفسّران معتقدند كه منظور از «اشراط» در اين‌جا همان بعثت و قيام پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و نزول قرآن مجيد آخرين كتاب آسمانى مى‌باشد، شاهد بر اين معنا را احاديثى از خود پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم دانسته‌اند، مانند حديث معروفى كه از آن حضرت نقل شده كه فرمود: «بُعِثْتُ انا وَ السَّاعةُ كَهاتَيْنِ، وَ ضَمَ‌