نوشيدنىها و شرابهاى طهور بهشتى همچون ميوهها و غذاهاى آن كاملًا متنوع و
نشاط آفرين است، و قرآن با تعبيرات مختلفى به استقبال آن رفته است.
جالب اينكه بسيارى از آنها به صورت نهرها است كه به چهار قسمت آن در آيه 15
سوره «محمّد» صلى الله عليه و آله و سلم اشاره شده است، مىفرمايد: مَثَلُ الجَنَّةِ التّى وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها انْهارٌ
مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ انْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيّرْ طَعْمُهُ وَ
انْهارٌ مِنْ خُمْرٍ لَذَّةٍ لِلّشارِبيْنَ وَ انْهارٌ مِنْ غَسَلٍ مُصَفّىً: «وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده چنين است كه در آن
نهرهايى از آب صاف و خالص است كه هرگز بوى آن تغيير نكرده، و نهرهايى از شير كه
طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهايى از شراب (طهور) كه مايه لذت نوشندگان است، و
نهرهايى از عسل تصفيه شده»!
اين چهار نوشيدنى كه در چهار نهر بهشتى (نه در يك نهر، بلكه هر كدام در نهرها
جارى است) مجموعهاى از انواع مختلف نوشيدنىها را بيان مىكند، آب براى رفع عطش،
شير براى تغذيه، عسل براى لذت وقوت و شراب طهور براى نشاط!
اين نوشيدنىها چنان آفريده شده كه هرگز گذشت زمان باعث فساد و دگرگونى آنها
نمىشود، و هميشه طراوت و تازگى نخستين خود را دارد، گويى بهشت محيطى است كه حتى
يك ميكرب مزاحم و فاسد كننده در آن وجود ندارد، محيطى است پاك از هرگونه آلودگى.
قابل توجّه اينكه آبهاى دنيا بر اثر طول زمان بد بو يا بد رنگ مىشود، ولى
نهرهاى آب بهشتى چنان است كه هميشه به همان حالت اوّل صاف و زلال و خوشبو است.
شيرهاى دنيا با گذشت زمان به زودى تغيير كرده، و طعم شيرين آن مبدل به ترشى كه
مقدمه فساد و خرابى است مىشود، ولى شيرهاى بهشتى هميشه تازه و گوارا و شيرين است.
خمر و شراب دنيا نوشيدنش لذت بخش نيست چون همه آنها را توصيف به تلخى و بد
طعمى مىكنند، و آنها كه مىنوشند به خاطر مستى حاصل از آن، اما شرابهاى پاك
بهشتى نوشيدنش