البته اين
نامها همه در قرآن مجيد نيست، بلكه قسمتى از آنها از احاديث گرفته شده لذا از بحث
تفسيرى ما خارج است، ما فعلًا تنها به سراغ نامهاى قيامت در قرآن مىرويم.
از سوى ديگر
بعضى از اين نامهايى كه فيض فرموده، نه با صراحت در قرآن مجيد آمده است و نه در
اخبار، بلكه استنباطى است اجمالى از كتاب و سنت، لذا بهتر آن است به سراغ نامهايى
رويم كه با صراحت در قرآن مجيد ذكر شده (خواه جنبه اسم خاص داشته باشد كه تعداد
محدودى از آنهاست يا جنبه توصيف و بيان ويژگىهاى آن روز).
اين اسامى را
در سه گروه مىتوان خلاصه كرد:
بخش اول،
نامهايى است كه با يك اضافه واژه «يوم» به يك كلمه، از يكى از ابعاد و ويژگىهاى
آن روز خبر مىدهد و آنها عبارتند از:
***
1- يَوْمُ الْقِيامَةِ
اين نام كه
از مشهورترين نامهاى روز رستاخيز است، و درست هفتاد بار
در قرآن مجيد تكرار شده، از جمله مىفرمايد: وَ نَضَعُ
الْمَوازِيْنَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ: «ما
ترازوهاى عدل را در روز قيامت نصب مىكنيم» (انبياء- 47)
در اينكه
چرا آن روز، روز قيامت و بپاخاستن ناميده شده، خود قرآن مجيد از اين مسأله پرده
برداشته مىگويد: در آن روز مردم، در برابر خداوند به پا مىخيزند» (و در دادگاه
عدل او حاضر مىشوند) (يَوْمَ يَقُوْمُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمينَ)
(مطففين- 6).
و نيز در آن
روز فرشته اعظم خداوند كه نامش «روح» است با ساير ملائكه در يك صف براى اجراى
فرمان خدا قيام مىكنند. (يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ
الْمَلائِكَةُ صَفّاً) (نبأ- 38).
و نيز در آن
روز شاهدان و گواهان، براى شهادت بر اعمال انسانها بپا مىخيزند
(وَ يَوْمَ يَقُومُ الْاشْهادُ) (غافر- 51).
و بالأخره در
آن روز حساب و كتاب، برپا مىشود (يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ)
(ابراهيم- 41)
اين مطلب در
دادگاهها معمول است كه به هنگام اعلام رأى دادگاه همه حاضران اعم از متّهمان و