عَلَيْهِ آبائَنا أَوَلَوْ كانَ آبائُهُم لا يَعْلَمُونَ شيئاً وَ لا يَهْتَدُونَ» (مائده/ 104)

3- «وَاذا فَعَلُوا فاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آبائَنا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِها قُلْ انَّ اللَّهَ لا يِأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ» (اعراف/ 28).

4- «وَاذا قِيْلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آبائَنا أَوَلَوْ كانَ الشَّيْطانُ يَدْعُوهُمْ الى‌ عَذابِ السَّعِيْر (لقمان/ 21).

5- «وَكَذلِكَ ما ارْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ فِى قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيْرٍ الَّا قالَ مُتْرَفُوهَا انَّا وَجَدْنا آبائَنا عَلى‌ أُمَّةٍ وَانَّا عَلى‌ آثارِهِمْ مُقْتَدُوْنَ» (زخرف/ 23).

ترجمه‌

1- آنها (قوم عاد) گفتند: براى ما تفاوت نمى‌كند چه ما را اندرز بدهى يا ندهى، اين همان روش و اخلاق پيشينيان است و ما هرگز مجازات نخواهيم شد.

2- و هنگامى كه به آنها گفته شود بياييد به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبرش، مى‌گويند آنچه را از پدران خود يافته‌ايم ما را بس است! آيا نه چنين است كه پدران آنها چيزى نمى‌دانستند و هدايت نيافته بودند؟

3- و هنگامى كه كار زشتى انجام مى‌دهند مى‌گويند پدران خود را بر اين عمل ديديم، و خدا به ما دستور داده است، بگو: خداوند هرگز دستور به عمل زشت نمى‌دهد، آيا چيزى بر خدا مى‌بنديد كه نمى‌دانيد؟

4- و هنگامى كه به آنها گفته شود از آنچه خدا نازل كرده، پيروى كنيد، مى‌گويند: نه، ما از چيزى پيروى مى‌كنيم كه پدران خود را بر آن يافتيم، آيا حتى اگر شيطان آنها را دعوت به عذاب آتش فروزان كند (باز هم تبعيت مى‌كنند)؟!

5- همين گونه در هيچ شهر و ديارى پيش از تو پيامبرى انذار كننده نفرستاديم مگر اين كه ثروتمندان مست و مغرور گفتند: ما پدران خود را بر مذهبى يافتيم و به آثار آنها اقتدا مى‌كنيم.