به عنوان‌ معروف‌ (شناخته شده) تعبير شده، لذا امر به معروف گفته مى‌شود، و از كارهاى زشت و قبيح به عنوان منكر (ناشناخته) تعبير شده است، اين نشان مى‌دهد كه مفاهيم فضائل اخلاقى چيزى است كه با روح انسان آشناست، و براى او شناخته شده است، به عكس قبايح و زشتى‌ها مورد تنفر و انزجار او است و براى او ناشناخته است.