17- آيا عقيده به وجود شيطان نشانه دو گانه پرستى است؟

سؤال‌

ما زرتشتيان را ملامت مى‌كنيم كه دو گانه پرست هستند، آيا عقيده ما به وجود شيطان كه منشأ گمراهى‌ها و شرور است، يك نوع دو گانه پرستى نيست؟

همچنين ما مسيحيان را سرزنش مى‌كنيم كه سه‌گانه‌پرستند آيا عقيده ما به «پيامبر» و «جبرئيل» در برابر «خداوند» يك نوع سه گانه پرستى محسوب نمى‌شود؟

پاسخ‌

چنين استنباطهايى مسلّماً بر اثر عدم برداشت صحيح از معناى شيطان و يا جبرئيل و پيامبر است. زيرا با توجّه به حقيقت معانى اين الفاظ، هيچ گونه ابهام و ترديدى در اين زمينه باقى نمى‌ماند.

توضيح اين كه: شيطان بمانند ساير موجودات، يكى از مخلوقات خداست و در آغاز پاك آفريده شده است، ولى بر اثر طغيانگرى و تكبّر، از مقام برجسته خويش سقوط كرده و به درّه ويرانگرى و فساد فرو رفته است و تسلّط او بر افراد انسان هرگز يك تسلّط اجبارى نيست، بلكه تسلّط او بر كسانى است كه او را به وجود خود راه دهند ولايت و سرپرستى او را بپذيرند و تحت وسوسه‌هاى او قرار گيرند؛ امّا آنها كه به وسيله ايمان به خدا و اراده محكم و استوار خود در برابر