نام کتاب : پاسخ به پرسشهاى مذهبى نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 575
38- چرا خداوند، خود را «رَبُّ
الشِّعْرى» مىخواند؟
سؤال
قرآن مجيد خدا را چنين معرفى مىكند: «وَانَّهُ
هُوَ رَبُّ الشِّعْرى؛ و اينكه اوست پروردگار
ستاره شعرى!» [1] در اين
صورت اين سؤال پيش مىآيد: در ستاره شعرى چه خصوصيّتى وجود دارد كه خداوند خود
مالك و پديد آورنده آن معرفى مىكند و چرا از ستارههاى ديگر نام نمىبرد در صورتى
كه خدا خالق همه آنهاست؟
پاسخ
اين معرّفى به خاطر دو جهت است كه به آنها اشاره مىنماييم:
الف: گروهى از عرب مانند قبيله «خراعة» ستاره
نامبرده را مىپرستيدند و آن را تقديس مىنمودند و مبدأ آثار در روى زمين
مىدانستند. از اين جهت قرآن مجيد براى بيدار كردن افكار اين جمعيّت و اين كه اين
ستاره، با همه قدرت و درخشندگى- بسان موجودات ديگر- مخلوق خداست؛ مىفرمايد:
خداوند است كه آفريدگار ستاره شعرى است، يعنى اين گروه مخلوق را با خالق اشتباه