5- دو مشرق و دو مغرب در كجاست؟

منظور از آيه شريفه‌ «رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ؛ او پروردگار دو مشرق و دو مغرب است!» [1] چيست؟

پاسخ‌

در قرآن مجيد مشرق و مغرب هم به صورت «تثنيه» «دو مشرق و دو مغرب» و هم به صورت «جمع» به كار برده شده است؛ مانند: «فَلَا اقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ؛ سوگند به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها [2]» و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ اوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذَينَ كَانُوا يُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الارْضِ وَ مَغارِبَها؛ و مشرق‌ها و مغرب‌هاى پر بركت زمين را به آن قوم به ضعف كشانده شده (زير زنجير ظلم و ستم)، واگذار كرديم!» [3] بنابراين، مشرق و مغرب هم به صورت «جمع» كه حاكى از افراد متعدّد است و هم به صورت «تثنيه» كه از دو فرد حكايت مى‌كند استعمال شده است.

[1]. سوره الرحمن، آيه 17.

[2]. سوره معارج، آيه 40.

[3]. سوره اعراف، آيه 137.