68- آيا مبارزه با فساد، با آزادى بشر منافات دارد؟

از افتخارات انسان اين است كه دستگاه آفرينش او را آزاد آفريده و دست او را در انتخاب راه و شيوه زندگى، كاملًا باز گذارده است. با در نظر گرفتن چنين اصلى، چگونه اسلام دستور مى‌دهد كه افراد با ايمان همديگر را به كارهاى نيك دعوت كنند و از كارهاى بد باز بدارند؟ آيا اجراى دو اصل امر به معروف و نهى از منكر، مايه سلب آزادى از انسانها و افراد جامعه نيست؟

گذشته از اين، اگر همه مردم به چنين وظيفه‌اى قيام كنند نظامات اجتماعى دچار اختلال و هرج و مرج نمى‌شود؟

پاسخ‌

مقصود از امر به معروف و نهى از منكر كه دو ركن بزرگ اجتماعى اسلام به شمار مى‌روند، همان دعوت و راهنمايى افراد به كارهاى نيك و سودمند و بازداشتن آنان از كارهاى زشت و مبارزه با انواع انحراف‌هاى اجتماعى و اخلاقى است.

پيش از همه، بايد ديد كه آيا اجراى اين دو اصل در اجتماعى كه افراد آن معمولًا همه با هم همبستگى كامل دارند و سرنوشت همه را يك چيز تشكيل مى‌دهد، به سود جامعه هست يا نه؟ هرگاه اجراى چنين اصلى به نفع اجتماع‌