56- آيا در مسائل دينى بايد تحقيق كرد يا تقليد؟

در گوشه و كنار افرادى هستند كه مسأله «تقليد» در احكام را انكار مى‌كنند و منطق آنها اين است كه همه موظّفند كه در مسائل دينى تحقيق كنند و مسائل مذهبى را بدون استثنا از قرآن و ساير منابع اسلامى استفاده نمايند؛ زيرا:

اوّلًا: قرآن با هرگونه تقليد مبارزه پيگير دارد و پيوسته از پيروى‌هاى نسنجيده انتقاد مى‌كند.

ثانياً: تقليد يك نوع تبعيّت بدون دليل است و عقل و منطق پيروى بدون دليل را نمى‌پذيرد.

ثالثاً: تقليد مايه پراكندگى صفوف مسلمانان است، زيرا مراجعه تقليد غالباً متعدّد بوده و آراى آنها در همه مسائل يكسان نيست.

پاسخ‌

به عقيده ما سرچشمه تمام اين ايرادها يك چيز بيش نيست و آن اين كه: كلمه تقليد دو معنا دارد، يك معناى معمولى كه در عرف عام فهميده مى‌شود و لفظ «تقليد» در مكالمات روزمرّه در آن به كار مى‌رود و يك معناى علمى كه در كتاب‌هاى فقهى و اصولى از آن بحث مى‌گردد. تمام اين ايرادهايى كه كرده‌اند و مى‌كنند،