42- چرا نماز «عصر» را گاهى هنگام ظهر مى‌خوانيم؟

سؤال‌

چگونه نماز عصر را گاهى در اوايل ظهر-/ پس از اداى نماز ظهر-/ به جا مى‌آوريم، در صورتى كه هنوز عصر نشده است و همچنين چگونه نماز ظهر را گاهى در آخر وقت مى‌خوانيم در حالى كه ظهر سپرى شده است؟

پاسخ‌

اصلًا بايد توجّه داشت كه هركدام از نمازهاى ظهر و عصر و همچنين مغرب و عشا يك وقت مختص و يك وقت مشترك دارد، منظور از وقت مختص اين است كه جز نمازى كه وقت به آن اختصاص دارد نمى‌توان در آن وقت به جا آورد.

مثلًا مقدار چهار ركعت از اوّل ظهر، مخصوص نماز ظهر و به اندازه چهار ركعت از آخر روز، مخصوص نماز عصر است و آنچه در ميان اين دو وقت قرار گرفته است، وقت «مشترك» ميان ظهر و عصر مى‌باشد و نيز بايد توجّه داشت كه هر كدام از اين دو نماز وقت فضيلتى دارند كه اگر آنها را در آن وقت انجام دهيم، فضيلت و ثواب بيشترى خواهد داشت.

مثلًا وقت فضيلت نماز ظهر، از آغاز ظهر تا وقتى است كه سايه شاخص به مقدار خود آن مى‌شود، در اين صورت وقت فضيلت ظهر به آخر رسيده و وقت عصر