شديدتر مى‌گردد»!

«دكتر آلكسيس كارل» فيزيولوژيست و زيست شناس معروف فرانسه مى‌نويسد:

«ارضاى وحشيانه شهوات ممكن است جلب نوعى اهمّيّت كند؛ ولى هيچ چيز غير منطقى‌تر از يك زندگى به تفريح بگذرد نيست. كاهش عمومى هوش و نيروى عقل از تأثير الكل، و بالاخره از بى‌نظمى در عادت، ناشى مى‌گردد؛ بدون ترديد سينما و راديو در اين بحران فكرى سهيمند».

بطور كلّى بايد موسيقى را در رديف موادّ مخدّر شناخت؛ زيرا آثار تخديرى آن به هيچ وجه قابل انكار نيست؛ و تخدير انواع و اقسامى دارد و بشر مى‌تواند از طرق مختلف اعصاب خود را تخدير كند.

گاهى تخدير به وسيله خوردن است؛ مانند نوشابه‌هاى الكلى كه تخدير شديدى در اعصاب به وجود مى‌آورد و نيروى درك و عقل انسان را از كار مى‌اندازد.

گاهى تخدير به وسيله استنشاق از بينى در بدن ايجاد مى‌شود، مانند گرد هرويين كه از طريق بينى وارد بدن شده، اعصاب را براى مدّتى تخدير مى‌كند.

و براى بسيارى از بيمارانى كه احتياج به تخدير دارند از طريق تزريق موادّ مخدّر در رگ انجام مى‌گيرد.

گاهى همين تخدير از مجراى گوش صورت مى‌پذيرد و استماع موسيقى و «كنسرت» در اعصاب شنونده اثر تخديرى ايجاد كرده و زمانى آن‌چنان شديد مى‌شود كه انسان را مانند افراد بهت زده، از حالت طبيعى بيرون آورده توجّه او را از همه چيز سلب مى‌كند.

با توجّه به اين نكته، تصديق خواهيد نمود كه موسيقى مخدّرى بيش نيست و تمام و يا بسيارى از عيوب و مضرّات تخدير را داراست.

اصولًا لذّت فوق‌العاده‌اى كه افراد از آن مى‌برند به خاطر همين اثر تخديرى‌