23- علّت سختگيرى در اثبات بعضى جرايم‌

سؤال‌

چرا براى اثبات عمل منافى عفّت، بايد چهار نفر گواهى دهند؟ آيا اين سختگيرى در مرحله اثبات جرم، موجب ازدياد عمل منافى عفّت نيست؟

از اين گذشته، چرا قاعده «اقرار العقلاء على انفسهم جائز؛ هر شخص عاقلى اقرارى بر ضرر خود كند، مؤثّر خواهد بود.» در اين‌جا الغا شده و كسى كه شخصاً اعتراف به ارتكاب عمل منافى عفّت كند تا سه مرتبه از او پذيرفته نخواهد شد و تنها در مرتبه چهارم از او پذيرفته مى‌شود؟

پاسخ‌

اصولًا قانون اسلام در مورد مجازات اعمال منافى عفّت، صورت خاصّى دارد كه جهات لازم در آن رعايت شده است؛ يعنى از يك‌سو مجازات اين اعمال را كاملًا شديد و سنگين قرار داده است كه از تازيانه و تبعيد شروع مى‌شود و در بعضى از موارد به اعدام منتهى مى‌گردد؛ و از سوى ديگر، راه اثبات اين جرم را مشكل قرار داده است تا آن‌جا كه تعداد شهود لازم را براى اثبات آن، دو برابر شهود در ساير جرم‌ها قرار داده و يك مرتبه اقرار خود شخص را هم كافى ندانسته است.

ضميمه شدن اين دو جهت به يكديگر-/ تشديد اصل مجازات و سختگيرى در