پرحرفى‌

11

يا اباذَر، اترُك فُضولَ الكَلامِ وَحَسبُكَ مِن الكَلامِ ما تَبلُغُ بِهِ حاجَتَكَ وَكَفى‌ بِالمَرءِ كِذباً ان يُحَدّثَ بِكُلّ ما سَمِعَ.

اى ابوذر، زياده‌گويى را ترك كن و به مقدارى از سخن كه جاجت را برآورد بسنده كن. و براى اثبات دروغگويى آدمى همين بس كه در مورد هر آنچه مى‌شنود سخن بگويد.

بحارالانوار، ج 77، ص 85

نور هدايت‌

در اين حديث پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به ابوذر غفارى چند سفارش مى‌كند:

1. زياد سخن مگوى. يعنى سخن گفتن تو به اندازه حاجت باشد، زيرا براى دروغگويى انسان همين بس كه هر چيزى را كه مى‌شنود نقل كند.

اين دستور بسيار مهمّى است، چون اگر انسان در آنچه به زبان مى‌آورَد دقّت كند متوجّه مى‌شود كه زبان خطرناك‌ترين وسيله گناه كردن است و براى اثبات اين سخن ادلّه‌اى بيان شده است:

الف) زبان چيزى است كه هميشه در اختيار انسان است، امّا هيچ‌يك از وسايل گناه اين‌گونه آماده نيست. اگر كسى بخواهد- پناه بر خدا- شراب بخورد، شراب در همه جا نيست. يا اگر كسى بخواهد- پناه بر خدا- زنا كند، در هر وقتى زنا كردن ممكن نيست و مقدّماتى مى‌خواهد، ولى اين زبان همه‌جا در اختيار