نشانه‌هاى علم حقيقى و عالم حقيقى‌

6

يا اباذَر، مَن اوتِىَ مِن العِلمِ ما لا يُبكيهِ لَحَقيقٌ ان يَكونَ قَد اوتِىَ عِلمَ ما لا يَنفَعُهُ لِأنَّ اللّهَ نَعَت العُلَماءُ فَقالَ عَزَّ وَجَلَّ:

«إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَى‌ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا* وَ يَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبّنَا لَمَفْعُولًا* وَ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَ يَزِيدُهُمْ خُشُوعًا». [1]

اى ابوذر، كسى كه به او علم داده شود كه او را به گريه واندارد، شايسته است كه گفته شود علم غير نافع به او داده شده، زيرا خداوند علما را بدين صفات ذكر كرده و فرموده است: كسانى كه پيش از آن به آنها دانش داده شده، هنگامى كه اين آيات بر آنان خوانده مى‌شود، سجده‌كنان به خاك مى‌افتند- و مى‌گويند: منزّه است پروردگار ما، كه وعده‌هايش به يقين انجام‌شدنى است!- آنها بى‌اختيار به زمين مى‌افتند و گريه مى‌كنند و تلاوت اين آيات، همواره بر خشوعشان مى‌افزايد.

بحارالانوار، ج 77، ص 79

نور هدايت‌

در حديث مورد بحث پيامبر صلى الله عليه و آله يكى از نشانه‌هاى علم حقيقى و علماى حقيقى را بيان و استفاده بسيار لطيفى از قرآن مى‌كند مى‌فرمايد: علمى كه تو را به گريه واندارد علم نيست. سپس از آيات سوره اسراء كه درباره برخى علماى‌

[1]. سوره اسراء، آيات 107- 109.