نظم در زندگى‌

2

يا اباذَر، عَلى العاقِلِ ما لَم يَكُن مَغلُوباً عَلى‌ عَقلِهِ ان يَكُونَ لَهُ اربَعُ ساعاتٍ:

ساعَةٌ يُناجي فيها رَبَّهُ عَزَّ وَجلَّ وَ ساعَةٌ يُحاسِبُ فيها نَفسَهُ وَ ساعَةٌ يَتَفَكَّرُ ما صَنَعَ اللّهُ عَزَّ وَجَلَّ الَيهِ وَ ساعَةٌ يَخلُو فيها بِحَظّ نَفسِهِ مِن الحَلالِ فَانَّ هذِهِ السّاعَةَ عَونٌ لِتِلكَ السّاعاتِ.

اى ابوذر، بر عاقل است كه اوقات خود را به چهار بخش تقسيم كند: ساعتى به مناجات با خدايش بپردازد و ساعتى اعمالش را محاسبه كند و ساعتى در آفريده‌هاى خداوند به او (نعمت‌هايى را كه خداوند به او داده است) بينديشد و ساعتى نفسش را از حلال بهره‌مند گردانَد كه اين ساعت يار و كمك آن سه ساعت ديگر است.

بحارالانوار، ج 77، ص 72

نور هدايت‌

در مورد تقسيم‌بندى اوقات شبانه‌روز روايات مختلفى وارد شده كه با هم تفاوت‌هايى دارند. در برخى روايات اوقات به سه بخش و در برخى از جمله روايت مورد بحث به چهار بخش تقسيم شده است.

البتّه مى‌توان هر دو روايت را چنين جمع كرد كه بگوييم هر دو صورت جايز است، ولى من فكر مى‌كنم چون ابوذر فرد ممتازى بوده، حضرت دستورى دقيق به او داده و آن اين است كه

«عَلَى العاقِلِ ما لَم يَكُن مَغلُوباً»

روايت تأكيد بر عاقل‌