برداشت واقعى از دعا

1

يا اباذَر، يَكفي مِنَ‌الدُّعاءِ مَعَ‌البِرّ ما يَكفي الطَّعامَ مِنَ‌المِلحِ.

اى اباذر، همان‌گونه كه مقدار كمى از نمك براى غذا كافى است، دعا همراه با نيكوكارى كفايت مى‌كند.

بحارالانوار، ج 77، ص 83

نور هدايت‌

پيامبر صلى الله عليه و آله در اين بخش از سخنان گهربارش خطاب به ابوذر غفارى به اين موضوع مهم اشاره كرده كه اگر انسان نيكوكار باشد با اندكى دعا به مقصودش مى‌رسد و دعايش مستجاب مى‌شود.

تعليمات اسلام روى موضوع عمل تأكيد فراوانى دارد، ولى متأسّفانه برخى مسلمانان از اسلام برداشتى ذهنى و غير عملى دارند. مثلًا درباره قرآن كه بهارش ماه مبارك رمضان است و تلاوت آن در اين ماه ثواب فراوانى دارد، فكر مى‌كنيم موضوعيّت با اين است كه قرآن را بارها تلاوت كنيم، ولى توجّه به اين نكته نداريم كه قرآن برنامه عملى مسلمانان است، قرآن نسخه حكيم است و نسخه حكيم را هرچند زياد بخوانيم، بيمارى ما مداوا و درمان نمى‌شود، زيرا عمل لازم است. خواندن هم لازم است، امّا خواندن مقدّمه عمل است. برداشت ما از قرآن اين است كه الفاظش مقدّس و در ماه رمضان نازل شده و هر چه بيشتر بخوانيم ثوابش بيشتر است. در يك كلمه، خود قرائت قرآن موضوعيّت دارد ولى غالباً