آثار غيبت و سخن‌چينى‌

35

يا عَلىُّ، احذَرِ الغِيبَةَ وَالنَّميمَةَ فَإنَّ الغيبَةَ تُفطِرُ وَالنَّميمَةَ تُوجِبُ عَذابَ القَبرِ.

اى على، از غيبت و سخن‌چينى بپرهيز، چرا كه غيبت روزه را مى‌شكند (پاداش آن را از بين مى‌برد) و سخن‌چينى باعث عذاب قبر مى‌شود.

بحارالانوار، ج 77، ص 67

نور هدايت‌

غيبت از بزرگ‌ترين گناهان‌

در اين روايت پيامبر صلى الله عليه و آله به عواقب و آثار سوءِ غيبت و سخن‌چينى اشاره كرده است. غيبت از بزرگ‌ترين گناهان است. مى‌دانيم كه سرمايه بزرگ انسان در زندگى حيثيت و آبرو و شخصيّت اوست و هر چيزى كه آن را به خطر بيندازد مانند آن است كه جان او را به خطر انداخته باشد، بلكه گاه ترور شخصيّت از ترور شخص مهم‌تر است. اينجاست كه گاه گناه آن از قتل نفس نيز سنگين‌تر است.

يكى از فلسفه‌هاى تحريم غيبت اين است كه اين سرمايه بزرگ (آبرو) بر باد نرود و حرمت اشخاص نشكند و حيثيّت آنها را خدشه‌دار نسازد و اين مطلبى است كه اسلام آن را بسيار بااهمّيّت تلقّى مى‌كند.

نكته ديگراينكه «غيبت» بدبينى مى‌آفريند، پيوندهاى اجتماعى راسست‌مى‌كند، سرمايه اعتماد را از بين مى‌بَرد و پايه‌هاى تعاون و همكارى را متزلزل مى‌سازد.