نور هدايت‌

ارزش معنوى مرد و زن‌

قرآن مجيد زن و مرد را در پيشگاه خدا و در وصول به مقامات معنوى در شرايط مشابه يكسان مى‌شمارد و هرگز اختلاف جنسيّت و تفاوت ساختمان جسمانى و به دنبال آن پاره‌اى از تفاوت‌ها در مسؤوليّت‌هاى اجتماعى را دليل بر تفاوت ميان اين دو از نظر به دست آوردن تكامل انسانى نمى‌شمارد، بلكه هر دو را از اين نظر كاملًا در يك سطح قرار مى‌دهد و لذا آنها را با هم ذكر كرده است.

در آيه 195 سوره آل عمران مى‌فرمايد: « «فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنّى لَاأُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مّنْكُمْ مّنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى‌»؛ پروردگارشان درخواست آنها را پذيرفت (و فرمود) من عمل هيچ كسى از شما را، زن باشد يا مرد، تباه نخواهم كرد».

اين درست به آن مى‌ماند كه از نظر انضباط ادارى يك نفر را به رياست برمى‌گزينند و ديگرى را به عنوان معاون يا عضو، رئيس بايد توانايى بيشتر، تجربه و اطّلاعات وسيع‌ترى در كار خود داشته باشد، ولى اين تفاوت و سلسله مراتب هرگز دليل بر آن نيست كه شخصيّت انسانى و ارزش وجودى رئيس از معاون يا كارمندانش بيشتر است.

قرآن باصراحت مى‌فرمايد: «هر كس از مرد و زن، كار نيكى كند و ايمان داشته باشد، داخل بهشت خواهد شد و بدون حساب، روزى داده مى‌شود». [1] و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «هر كس از مرد و زن كار شايسته كند و مؤمن باشد به او زندگى پاكيزه‌اى مى‌بخشيم و پاداش آنها را به نحو احسن خواهيم داد». [2] اين آيات و آيات فراوان ديگر در زمانى نازل شد كه بسيارى از ملل دنيا در انسان بودن جنس زن ترديد داشتند و آن را يك موجود نفرين‌شده و سرچشمه گناه و انحراف و مرگ مى‌دانستند.

[1]. سوره غافر، آيه 40.

[2]. سوره نحل، آيه 97.