نام کتاب : انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 416
عَرَفُوا اللّهَ فَعَمِلوا لَهُ وَرَغِبوا إلَيهِ
؛ علم و عمل دو دوست صميمىاند، كسى كه خدا را بشناسد از او مىترسد و همين
ترس او را وادار به عمل و اطاعت فرمان خدا مىكند، صاحبان علم و پيروان آنها
كسانىاند كه خدا را بهخوبى شناختهاند و براى او عمل مىكنند و به او عشق
مىورزند». [1] در حديث
ديگرى آمده است كه:
«أعلَمُكُم بِاللّهِ أخوَفُكُم لِلّهِ
؛ از همه شما عالمتر كسى است كه ترسش از خدا از همه بيشتر باشد». [2]
خداترسى تا چه اندازه؟
از آنجا كه ممكن است كسى ايمان به روز جزا داشته باشد امّا خود را مشمول
مجازات نشمرد، قرآن مىگويد: آنها هرگز خود را در امان نمىبينند. يعنى دائماً
احساس مسؤوليّت مىكنند، حسنات خود را ناچيز و سيّئاتشان را بزرگ مىشمارند. لذا
در حديثى از امام صادق عليه السلام آمده است:
؛ چندان از خدا ترسان باش كه اگر تمام حسنات مردم روى زمين را بياورى احتمال
بده كه از تو نپذيرد و چندان به او اميدوار باش كه اگر تمام گناهان اهل زمين را
داشته باشى احتمال بده تو را بيامرزد». [3]