؛ هر كه از زودوده شدن بسيارى از وسوسههاى دلش شادمان مىشود، ماه رمضان و سه
روز از هر ماه را روزه بگيرد». [2] البتّه در برخى روايات مطلق روزه از عوامل دوركننده شيطان
شمرده شده است.
در روايتى آمده است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به يارانش فرمود:
آيا شما را آگاه سازم از چيزى كه اگر آن را بدانيد، شيطان از شما دور شود،
مانند دورى مشرق از مغرب؟ گفتند: آرى. فرمود: روزه چهره شيطان را سياه مىكند». [3]
6. استعاذه:
يعنى پناه گرفتن، در اينجا منظور گفتن ذكرهايى است كه نشاندهنده پناهجويى به
خداست، البتّه پناهجويى از وسوسههاى شيطان؛ مانند گفتن
«أعوذُ بِاللّهِ مِن الشَّيطانِ الرَّجيمِ»
. قرآن نيز در برابر وسوسههاى شيطان دستور به استعاذه داده است: « «وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَالشَّيْطَانِ نَزْغٌ
فَاستَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»؛ و اگر وسوسهاى از شيطان به تو رسد به خدا پناه بر كه او شنونده و داناست». [4] در روايتى آمده
است كه كسى خدمت امام صادق عليه السلام عرض كرد: ترديدهايى در سينه و وسوسههايى
در دل خود احساس مىكنم، بهگونهاى كه برخى اوقات به قطع نماز و آشفتگى در قرائت
نماز منجر مىشود.