بداخلاقى‌

3

يا عَلىُّ، لِكُلّ ذَنبٍ تَوبَةٌ الّا سوءُالخُلقِ فَإنَّ صاحِبَهُ كُلَّما خَرَجَ مِن ذَنبٍ دَخَلَ في ذَنبٍ.

اى على، هر گناهى توبه‌اى دارد جز بداخلاقى، زيرا هرگاه انسان بداخلاق از گناهى خارج مى‌شود (توبه مى‌كند)، به گناه ديگرى دچار مى‌شود.

بحارالانوار، ج 77، ص 48

نور هدايت‌

در اينجا پيامبر صلى الله عليه و آله به خطر سوءِ خُلق اشاره كرده مى‌فرمايد: از همه گناهان مى‌توان توبه كرد، امّا از بداخلاقى نمى‌توان توبه كرد، زيرا اين صفت دست از انسان برنمى‌دارد و مهم اين است كه بدانيم انسان از عمل توبه مى‌كند، در حالى كه سوءِخُلق عمل نيست.

آثار سوءِخُلق‌

1. سوء خُلق سرچشمه گناهان بسيارى است. انسان مى‌خواهد از گناهى توبه كند، به گناه ديگر مى‌افتد. لذا حضرت مى‌فرمايد توبه ندارد. ازاين‌رو از جمله آثار سوءِخُلق، كثرت گناهان ناشى از آن است؛ مانند: اذيّت و آزار مردم، دروغ، غيبت، ظلم.