اصلًا دليل و مدركى در كار نيست. هزار كلاه شرعى به كار مى‌برند تا از زير بار آن خلاص شوند. بنابراين براى درك معارف الهى بايد نفس را مهذّب و پاك ساخت.

ب) آرزوهاى دراز تمام فكر انسان را به دنيا متوجّه مى‌كند و در اين صورت آخرت فراموش مى‌شود. انسان وقتى آرزوهاى دراز داشت ديگر وقتى براى آخرت ندارد.

جمله آخر اينكه اگر كسى اين دو صفت را داشت هيچ خيرى، نه در دنيا و نه در آخرت، نصيب او نخواهد شد شب و روز جان مى‌كَند، امّا آسايشى نصيبش نمى‌شود.