دنيا و وظيفه ما در آن‌

39

عَن أبى هُرَيرَةٍ قالَ قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: الا انَّ الدُّنيا قَدِ ارْتَحَلَت مُدبِرَةً وَالآخِرَةَ قَدِ احْتَمَلَت مُقبِلَةً الا وَانَّكُم فى يَومِ عَمَلٍ لا حِسابَ فيهِ وَيُوشَكُ ان تَكونوا فى يَومِ حِسابٍ لَيسَ فيهِ عَمَلٌ. وَانَ‌اللّهَ يُعطِى‌الدُّنيا مَن‌يُحِبُ‌وَيُبغِضُ وَلا يُعطِى الآخِرَةَ الّا لِمَن يُحِبُّ وَإنَّ لِلدُّنيا أبناءٌ وَلِلآخِرَةِ أبناءٌ فَكُونُوا مِن أبناءِ الآخِرَةِ وَلا تَكُونُوا مِن أبناءِ الدُّنيا، انَّ شَرَّ ما اتَخَوَّفُ عَلَيكُم: اتّباعُ الهَوى‌ وَطولُ الامَلِ فَاتّباعُ الهَوى‌ يَصرِفُ قُلوبَكُم عَنِ الحَقّ وَطُولُ الأمَلِ يَصرِفُ هِمَمَكُم الَى‌الدُّنيا وَما بَعدَهُما لِأحَدٍ مِن خَيرٍ يَرجاهُ فى دُنيا وَلا آخِرَة.

از ابوهريره روايت شده است كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: آگاه باشيد كه دنيا (بار سفر را بسته و) پشت كرده و رفته و آخرت (پربار) در حال آمدن است. بدانيد شما در روزى هستيد كه روز عمل است و حسابى در كار نيست و به‌زودى روزى فرا مى‌رسد كه روز حساب است، نه عمل. خدا دنيا را به دوست و دشمن خود مى‌دهد و آخرت را تنها به دوستان خود عطا مى‌كند. هر يك از دنيا و آخرت فرزندانى دارند. پس (بكوشيد) شما از فرزندان آخرت باشيد نه از فرزندان دنيا.

به‌درستى بدترين چيزى كه براى شما از آن مى‌ترسم دو چيز است. پيروى از هواى نفس و آرزوهاى دور و دراز. پيروى هوى دل‌هايتان را از مسير حق منحرف مى‌گردانَد و درازى آرزو، تمام فكر شما را متوجّه دنيا مى‌كند. هر كه اين دو صفت را داشت هيچ خير و سعادتى، نه در دنيا و نه در آخرت نصيب او نخواهد شد.

بحارالانوار، ج 77، ص 188