مى‌ريزيد)؛ ادّعاى دشمنى با شيطان داريد، امّا عملًا با او مخالفت نمى‌كنيد.

عيوب مردم را نصب‌العين خود ساخته و عيوب خود را پشت سر افكنده‌ايد ...

پس چگونه انتظار داريد دعايتان به اجابت برسد در حالى كه خودتان درهاى آن را بسته‌ايد؟ تقوا پيشه كنيد، اعمالتان را اصلاح كنيد، نيّاتتان را خالص گردانيد و امر به معروف و نهى از منكر كنيد تا دعايتان به اجابت برسد». [1] بنابراين تلاش براى روزى يكى از شرايط آن است و با اين توضيح، تضاد برطرف مى‌شود.

2. مى‌بينيم ميليون‌ها تن از گرسنگى مى‌ميرند، اگر روزى مقسوم است چرا اينها از گرسنگى مى‌ميرند؟

در جواب بايد گفت: اگر برخى از گرسنگى مى‌ميرند نشانه ظلم بشر است و آن را به حساب دستگاه آفرينش نمى‌شود گذاشت. قارّه آفريقا كه بيشترين قربانيان گرسنگى را دارد مملو از الماس و معادن مهم است. عدّه‌اى ستمگر ثروت‌ها را مى‌برند، بعد غذاهاى اضافه را در زباله‌دان مى‌ريزند و عدّه‌اى ديگر از گرسنگى مى‌ميرند. گاه براى اينكه قيمت گندم و ديگر اجناس پايين نيايد آنها را در دريا مى‌ريزند يا احتكار مى‌كنند اگرچه به قيمت قربانى شدن ميليون‌ها انسان باشد. اگر مظالم بشر نبود چنين مصيبت‌هايى پيش نمى‌آمد.

خدا عقل داد تا بشر بر طبق فطرت الهى ره بپويد و براى رفاه زندگى دنياى خودش زحمت بكشد و توليد بيشترى بكند. البتّه منافاتى ندارد كه جمعيّت را هم كنترل و محدود كند.

تقسيم ديگرى هم در روايات داريم كه رزق و روزى بر دو قسم است:

رزقى كه تو آن را مى‌طلبى و رزقى كه آن تو را مى‌طلبد.

روزى‌ها نيز مانند قضا و قدر، محتوم و معلّق دارد. روزى‌هاى حتمى آن است‌

[1]. بحارالانوار، ج 93، ص 376، ح 17.