شرقيها را از اين خواب دردناك، از اين حالت بهت زدگى، از اين سرگردانى روحى يا هر چه مى‌خواهيد نام آن بگذاريد؛ نجات دهيم.

دست دوستان خود را بگيريم و آثار به ظاهر خاموش و در واقع پرغوغاى تمدّن كهن خود را به آنها نشان دهيم و به آنها حالى كنيم كه شما از زير «بوته خار» بيرون نيامده‌ايد! شما وارث تمدّنى بس درخشان هستيد.