كرديم همه كشورهاى صنعتى اروپا و آمريكاست) ستون مخصوصى با ارقام درشت مربوط به كمك به كشورهاى در حال رشد، و عقب افتاده ديده مى‌شود كه در بدو نظر تحسين هر كس را در برابر اين سخاوتهاى بى‌دريغ و حاتم بخشيها كه گاهى تا سر حد «اسراف»! پيش مى‌رود، بر مى‌انگيزد.

ممالك غربى با تمام وسايل تبليغاتى خود گوش جهانيان را پر مى‌كنند كه ما كشورهاى پيشرفته صنعتى زكوة مال خود را «تام و تمام» بدر كرده‌ايم و به شرق مى‌دهيم و از «بابت» اين وظايف بزرگ و انسانى كه در پيشگاه تاريخ و بشريت داريم چيزى بدهكار نيستيم!

و لابد شرقيها نيز به حكم وجدان و فطرت موظّفند اين‌ «حاتم صفتان» را لااقل از دعاى خير فراموش نكنند (چه كنند بيچاره‌ها كار ديگرى از دستشان ساخته نيست).

ولى ضررى ندارد چند لحظه‌ عينك خوش باورى را كه از نتايج شوم خودباختگى در برابر غول صنايع غربى است، از چشم برداريم، و كمى درباره ماهيّت و شرايط و نتايج اين كمكهاى بى‌دريغ، آزادانه بررسى كنيم.

اما در مورد كمكهاى بدون عوض‌ كه مصداق بارز